bu da kafa o da kafa.

Patlamaya hazır yaşarken insanlar, ben hep normaldim. Ne kadar dokunulsam da, ne kadar zorlansam da patlamadım. Fakat kafam büyük bedenime göre ve ellerim küçük yüzüme oranla, acaba çok önceden mi patlattım kafamı?

Parabol

Zihnimde oluşturduğum parabollere ait grafikleri çizmeye çalışırken ben, fotoğraflarını çekerdi acınası insanların o. Çok farklı gözüksede yaptıklarımız, temelde aynı. İnsanlar tanrının parabolleri; kiminin uçları yukarı, kiminin aşağı.

Nisanın matı sarar bedenini, saklar bahardan. Soluk benizli yapmurlar akar göz pınarlarından, zamansız. Rüzgar elinden tutar hiç ağlamamış bir kız çocuğu gibi, yeşil montlu. Tanrı 18 renkli pastel boya ile çizmiş dünyayı ve yaratmış insanlığı. Bu yüzden garipseriz gözyaşını ve yağmuru, şeffaflığı.